Tweede carrière: wat ga jij doen als je 40 bent?

Tweede carrière: wat ga jij doen als je 40 bent?

In het Financieel Dagblad (FD) las ik een artikel over de onhaalbaarheid van de pensioenleeftijd voor mensen die een fysiek zwaar beroep hebben. Denk aan bouwvakkers, stukadoors, stratenmakers of verzorgenden. Heel nieuw is dit trouwens niet. Ook toen je nog op 65e met pensioen kon, haalden zij hun pensioenleeftijd vaak niet in hun baan. Ze verdwenen in de WW of prepensioen of zochten en vonden een andere, minder belastende baan. Maar met de verhoging van de pensioenleeftijd wordt dit er natuurlijk niet beter op.

Wat ga jij doen als je 40 bent?

Het FD pleit daarom voor een systeem dat mensen al vanaf hun 40e begeleidt naar een andere, minder belastende, carrière. Met daarin een rol voor zowel werkgevers als werknemers. Werkgevers moeten geprikkeld worden hun medewerkers klaar te stomen voor hun tweede carrière. Werknemers moeten een scholingsbudget krijgen om die tweede carrière te realiseren. De vraag ‘Wat ga jij doen als je 40 bent?’ moet doodnormaal worden. En op basis van het antwoord moeten werkgevers en werknemers actie ondernemen.

Duurzame inzetbaarheid

Volgens mij is dit een beweging die je in verschillende branches al ziet, onder de noemer ‘duurzame inzetbaarheid’. Weliswaar is de ene branche daarin al verder dan de andere en is het absoluut nog ‘work in progress’, maar het bewustzijn is er en er worden acties ondernomen. En dat is een goede zaak. Het voorkomt dat mensen vanwege fysieke problemen verdwijnen uit het werkende leven. Het voorkomt ook dat mensen te lang door blijven gaan in een baan die ze fysiek niet meer goed aankunnen, met alle consequenties van dien. Een ander voordeel: als je al vanaf je 40e nadenkt over je mogelijkheden en daar actief mee aan de slag gaat, is het makkelijker om daadwerkelijk een switch te maken. Want natuurlijk is leeftijdsdiscriminatie niet toegestaan, maar de theorie is niet altijd hetzelfde als de praktijk.

Tweede carrière in kennisintensieve banen

Ik denk dat een tweede carrière niet alleen nodig is voor mensen die een fysiek zwaar beroep hebben. Het geldt zeker ook als je een baan hebt die steeds nieuwe kennis vraagt, waarin verwacht wordt dat je bijblijft en voorop loopt als het gaat om de nieuwste ontwikkelingen. In zo’n baan kan het gebeuren dat je het op een gegeven moment niet meer bij kunt (en/of wilt) houden. Ook dan moet je een ‘plan b’ hebben. En of dat dan een heel andere carrière is, een baan die minder van je vraagt of zorgen dat het financieel mogelijk is om eerder te stoppen met werken; dat maakt niet uit. Zolang je er maar op tijd over nadenkt en je niet laat verrassen door het moment dat je niet meer kunt. En daarin zit volgens mij geen verschil tussen mensen met fysiek zware en mensen met kennisintensieve banen.

Reacties zijn gesloten.