Beter leren met een avatar die op je lijkt

Beter leren met een avatar die op je lijkt

Een avatar die op je lijkt? Vermoedelijk denk jij dan meteen aan de Sims ofzo. Spoiler: ik niet. Want ik ben een complete no-no in die wereld. Maar voor mijn werk vind ik het wel handig om op de hoogte te zijn van ‘gamebased learning’ en de principes daarachter. Dus daarom vandaag deze post over avatars. Een onderwerp dat iemand die mij ‘in real life’ kent, niet direct zou verwachten. Maar ik kan je dus verrassen… Deze keer doe ik dat met een onderzoek naar ‘avatar simularity and performance’ waarover ik las in de nieuwsbrief van Learning Science Weekly. En echt: als je daar nog niet op geabonneerd bent, doe dat dan eerst.

Proteus-effect

Proteus is een zeegod uit de Griekse mythologie. Hij veranderde vaak van gedaante om te voorkomen dat iemand ‘m vroeg om de toekomst te voorspellen. Het Proteus-effect beschrijft het fenomeen dat iemands gedrag in virtuele werelden verandert, afhankelijk van de kenmerken van hun avatar. Gedraag jij je anders als je in de Sims een avatar hebt gemaakt die op jezelf lijkt? Het antwoord op deze vraag kan eigenlijk niet anders dan ‘ja’ zijn. Het is minder waarschijnlijk dat je steelt, liegt of je partner bedriegt, als je speelt met een avatar die op jezelf lijkt.

Afbeelding van Briam Cute via Pixabay

Het onderzoek

De onderzoekers Rahill en Sebrechts (2021) waren zowel geinteresseerd in gelijkenis van de avatar als in het zelf kunnen customizen ervan. Eerder onderzoek laat namelijk zien dat het kunnen customizen van een avatar zorgt voor een hogere motivatie, meer betrokkenheid en meer plezier. Maar maakt het daarbij ook uit of je ‘m zelf kunt customizen? Rahill en Sebrechts deden daarom onderzoek naar beide aspecten, namelijk: hoe belangrijk is gelijkenis én hoe belangrijk is het of je die gelijkenis zelf kunt maken?

avatar
Afbeelding van SilviaP_Design via Pixabay

Beter leren met een avatar die op je lijkt

De conclusies? De prestaties worden beter met een avatar die op je lijkt. Dat geldt zowel voor zelf gekozen als zelfgemaakte avatars. Daarnaast bleek dat je prestaties als ‘beter’ ervaart, als je een gelijkende, zelfgemaakte avatar gebruikt. Overall waren de prestaties beter met gelijkende avatars. Dat maakt dat het in ‘gamebased leeromgevingen’ belangrijk is om lerenden te stimuleren om zelf een avatar te maken, die op henzelf lijkt.

Lees ook: Leren van chatbots

Hoewel het onderzoek daar niet over ging, laat het ook zien waarom profielfoto’s in e-learningomgevingen belangrijk zijn. (En ja, ik weet dat je dit niet zomaar kunt generaliseren, maar ik doe het toch). Dat is namelijk niet alleen om herkenbaar te zijn voor anderen, maar ook voor jezelf. En als je die profielfoto vervolgens laat terugkomen in bijvoorbeeld chats of antwoorden die je (al dan niet zichtbaar voor anderen) geeft, dan heeft dat denk ik hetzelfde effect als in ‘gamebased leeromgevingen’. Echt goed onderzoek daarnaar heb ik helaas niet kunnen vinden. Mocht jij daar tips voor hebben, stuur me dan vooral een bericht via LinkedIn. Dan vul ik deze post daarmee aan.

Reacties zijn gesloten.