Beter worden in de dingen die je belangrijk vindt. Hoe doe je dat? Dat is wat iedereen wil weten toch? Tenminste als je enigzins prestatiegericht bent (lees: zoals ik in elkaar zit). En dan heb je vast ook gemerkt dat je niet veel beter wordt in de dingen die voor jezelf het belangrijkst zijn. Ondanks de inspanningen die je daarvoor doet. Is dat gek? Nee, Eduardo Briceño zegt van niet. Hij legt uit waarom dit zo werkt in een interessante Ted-talk. En ik vertel je in deze blogpost wat ik van zijn Ted-talk heb opgestoken.

De presteeromgeving en de leeromgeving

Doe jij je best op de dingen die je doet? Ja toch? In de praktijk zal bijna iedereen dat doen. Maar maakt dat ook dat je er beter in wordt? In het begin waarschijnlijk wel. En later niet meer of je merkt dat die stijgende lijn er wel een beetje raakt of minder steil stijgt. Dat blijkt heel normaal te zijn. Want de dingen die je doet, doe je vaak in een presteeromgeving. Daarbij ben je gericht op de dingen die je kunt. En je bent erop gericht om die dingen zo goed mogelijk te doen. Terwijl je eigenlijk ook in een leeromgeving zou moeten zijn. Een omgeving die gericht is op groei en verbeteren. Je richt je daar op dingen die je nog niet goed (genoeg) kunt. Daarbij ga je er vanuit dat je fouten zult maken, maar ook dat je daarvan zult leren.

Lees ook: Durf te falen

Beter worden in de dingen die je doet

De meest effectieve mensen en teams switchen voortdurend tussen de presteeromgeving en de leeromgeving. Zij begeven zich dus in beide omgevingen. En ze weten ook goed wanneer ze het beste in welke omgeving kunnen zijn en zoeken daarbij naar de juiste balans. Voor mijn gevoel lijkt dit een beetje op beter worden in hardlopen. Dat lukt ook niet als je elke keer volle bak gaat. Daarvoor moet je variëren, soms juist rustig lopen en zorgen voor een goed herstel. En dat betekent dus ook dat je dan af en toe wel volle bak gaat. Maar niet standaard altijd dus.

Ik denk vooral dat het goed is om je bewust te zijn van dit proces. En soms dus een tandje minder te doen en af en toe iets nieuws te proberen, met het risico dat het mis gaat. Maar dat is dan dus juist een mooie leerervaring waarvan je op termijn weer leert.