EduChallenge, humor in leersituaties en routine bij beoordelen
Op LinkedIn en Twitter like ik van alles. Vooral met het idee om later (in het weekend, als ik tijd heb… en in dit geval: na mijn vakantie) te bekijken wat ik ervan vind en of ik er wat mee wil doen. Hieronder deel ik dat met jullie. Dit keer: de EduChallenge, humor in leersituaties en routine bij beoordelen.
EduChallenge
Twee teams van studenten ontwikkelen onderwijs voor andere studenten: één vak over onderwijstrends en één over de zorgsector. Daarbij leren de studententeams hoe ze een doordacht en vernieuwend onderwijsprogramma ontwikkelen en worden ze gestimuleerd om verder te denken dan het onderwijs dat ze zelf kennen. Een aanpak die daaruit voortkomt wordt ‘kroegpraat’ genoemd. Daarbij is het idee om studenten in een heel andere setting dan een universiteitsgebouw te laten leren. Dat kan wel werken denk ik. Ook leuk (en heel leerzaam) is dat de studententeams ook de marketing en communicatie van het vak moeten doen en gastsprekers en docenten regelen. Het deed me denken aan een artikel van Mariël Rondeel en Suzanne Verdonschot over het leerpotentieel van relationeel ontwerpen. Door onderwijs te ontwikkelen voor een vak dat je zelf ook zou kunnen volgen, leer je zelf ook heel veel. Het ontwerpproces is dan al een leerproces.
Humor
Humor trekt aandacht, houdt de aandacht vast en roept positieve gevoelens op. Wilfred Rubens bespreekt een artikel van Connie Malamed over humor in leersituaties. Het gaat in op de meerwaarde en geeft richtlijnen voor het gebruik van humor. Volgens mij slaat vooral de laatste opmerking van Wilfred Rubens zelf de spijker op zijn kop: goede humor is best moeilijk. Dat is precies waarom ik er zelf heel terughoudend mee ben. Iets wat ik grappig vind, kan mijn doelgroep helemaal niet grappig vinden. En dan sla ik de plank heel erg mis en kan mijn humor zelfs een negatief effect hebben.
Ervaren beoordelaars geven hogere cijfers dan beginners
Ervaren leerkrachten geven (iets) hogere cijfers dan nieuwkomers. Ook andere beoordelaars, zoals de juryleden van ‘Dancing With The Stars’ worden milder naarmate ze vaker gejureerd hebben. Dat komt door het effect van routine. Hoe meer ervaren een docent is, des te makkelijker hij tot een cijfer of beoordeling komt. Dit zou zich vertalen in mooiere cijfers. Daarnaast zwakt ervaring het negativiteitseffect af. Het negativiteitseffect betekent dat je negatieve informatie zwaarder laat wegen dan positieve informatie. Een ervaren docent valt minder over details die niet helemaal kloppen en heeft meer oog voor het totaalplaatje. Let wel: het is een degelijke studie, maar de effecten zijn klein en schommelen nogal. Desalniettemin is het een interessant gegeven. Ook omdat er naar dit onderwerp nog weinig onderzoek gedaan is. Met dank aan Dominique Sluijsmans op Twitter.