Op het interessante blog van 3-Star learning experiences kwam ik een foto van een heerlijk bordje pasta tegen. Dat motiveerde natuurlijk meteen om de rest van het artikel te lezen. Om te voorkomen dat je teleurgesteld raakt: dat gaat niet over pasta. Maar wel over het effect van “eerst denken, dan Googlen” versus “direct Googlen” op het leren en onthouden van informatie. Het artikel is gebaseerd op onderzoek van Saskia Giebl en collega’s, waaronder Elizabeth en Robert Bjork.

Welke pasta is het beste voor een pasta carbonara?

Stel je voor: Iemand vraagt je welke pasta en spek het beste zijn voor een pasta amatriciana of carbonara. Als je het antwoord niet meteen weet… wat doe je dan? Probeer je eerst diep in je geheugen te graven om het antwoord te ‘vinden’ (je weet dat je het ooit wist, maar…) en als dat niet lukt, ga je het dan Googlen? Of geef je toe aan gemak, pak je meteen je smartphone en Google je het? In het artikel wordt de vraag gesteld of het echt uitmaakt wat je doet.

De belangrijkste bevindingen

De belangrijkste bevindingen zijn:

• Eerst denken, dan Googlen
  Dit leidt tot beter leren en onthouden, vooral bij moeilijke vragen.
• Direct Googlen
  Dit is beter dan het gelijktijdig ontvangen van vragen en antwoorden, maar minder effectief dan eerst denken.
• Cognitieve offloading
  Het gebruik van Google kan ook positieve effecten hebben, zoals het vrijmaken van werkgeheugen.

Denkprikkel

Met dank aan ChatGPT voor de inspiratie: Is ‘eerst denken dan Googlen’ een aanpak die je in de leeromgevingen die jij creëert zou toepassen? En wat ga jij de volgende keer doen als je voor een (culinaire) keuze of vraagstuk staat? Ga je dan voor je ‘innerlijke Google’ of voor de echte Google? Het is net als kiezen tussen een sprintje en een halve marathon; beide hebben hun voordelen! 😄