Kenniswaardeketen van Mathieu Weggeman

Kenniswaardeketen van Mathieu Weggeman

Ja, ja… speciaal voor de oplettende lezer: kennismanagement is inderdaad een nieuw soort onderwerp op mijn blog. Dat heeft een reden: in mijn werk houd ik me bezig met het delen van kennis en probeer dat actief te stimuleren. Daarbij helpt het als de theorie daarachter iets uitgebreider en ‘verser’ in mijn hoofd zit. En daarom is dit de eerste van een serie blogs over kennismanagement. In deze aftrap de theorie over de kenniswaardeketen van Mathieu Weggeman.

Ga naar mijn LinkedIn-profiel

Kennis

Zodra het woord ‘theorie’ valt denkt mijn hoofd meteen: ‘begin met het uitleggen van begrippen’. Al is het al lang geleden dat ik afstudeerde… blijkbaar is dat iets dat blijft. Matthieu Weggeman (1997) geeft de volgende definitie van kennis:

K = I x EVA

Kennis = Informatie x Ervaring, Vaardigheden en Attitude

Deze definitie laat vooral zien dat kennis méér is dan informatie. Het is een combinatie van de informatie die iemand heeft, met zijn of haar ervaring, vaardigheden en attitude (EVA). Het EVA-gedeelte noem je ook wel impliciete kennis of tacit knowledge.

Kennismanagement

Kennismanagement heeft als doel om een hoger rendement te halen uit de productiefactor kennis. Kijkend naar de definitie van kennis, dan moet je daar meer voor doen dan expliciete informatie delen. Kennismanagement wil zeggen dat je de operationele processen zo inricht en bestuurt dat het rendement op kennis hoger wordt. Met andere woorden: je stuurt er actief op, met als uiteindelijke doel dat je meer plezier hebt van de kennis die er binnen je organisatie in huis is.

kenniswaardeketen
Afbeelding van Pexels via Pixabay

Kenniswaardeketen

Mathieu Weggeman heeft een model ontwikkeld dat verschillende fasen beschrijft in het behalen van rendement op kennis. Dit model noemt hij de ‘kenniswaardeketen’. Waarvan het belang is dat je de fasen erin structureel doorloopt en je er daarbij bewust bent dat de kennis voor de organisatie in waarde toeneemt als je verder komt in de keten.

Stap 1: Kennis inventariseren

Welke kennis heeft de organisatie nodig om de missie, visie, doelstellingen en strategie van de organisatie te realiseren? Welke kennis is er al en welke ontbreekt nog? De ontbrekende kennis moet ontwikkeld worden. De hoeveelheid beschikbare kennis maakt meteen duidelijk hoe makkelijk of hoe moeilijk het gaat worden om de strategische doelstellingen van de organisatie te behalen.

Stap 2: Kennis ontwikkelen

Ga je de ontbrekende kennis van buiten naar binnen halen? Denk daarbij aan het aannemen van nieuw personeel dat de kennis wel heeft. Of het inkopen van de kennis. Of het samen met een externe ontwikkelen van de kennis.

Stap 3: Kennis delen

Hoe zorg je ervoor dat de juiste kennis, op het juiste moment, bij de juiste persoon aanwezig is? Hier zijn natuurlijk heel veel tools voor, maar tegelijkertijd is dit ook een ‘cultuur-ding’. Als kennis gelijk staat aan macht binnen de organisatie, en mensen bang zijn hun positie te verliezen, dan wordt kennis delen een moeizaam verhaal.

Stap 4: Kennis toepassen

Kennis delen heeft geen zin als de ontvanger er geen waarde aan hecht. Dat heeft bijvoorbeeld te maken met vertrouwen in de expertise en de geloofwaardigheid. Daarnaast moet er de bereidheid zijn om kennis van anderen aan te nemen en niet zelf het wiel te willen uitvinden. Om dat te stimuleren kun je inzetten op twee sporen: vertrouwen creëren en het stimuleren van de juiste houding om kennis te accepteren en te gebruiken.

Stap 5: Kennis evalueren

Na het delen en toepassen van kennis, volgt een evaluatie. Op basis daarvan wordt de kennis verrijkt en opnieuw gedeeld. En zo wordt er weer opnieuw kennis gecreëerd (ontwikkeld) en ga je dus weer terug en daarna weer verder in de keten. De fasen in de kenniswaardeketen zijn trouwens lastig van elkaar te scheiden. Vaak doorloop je er meerdere tegelijk.

Reacties zijn gesloten.