Voor één van mijn opdrachten maak ik een taxonomie. Daarbij is de vraag om ook de sequentie van leren weer te geven. Dus: wat doe je eerst en wat daarna? Het nadenken daarover heb ik nog even geparkeerd, maar soms komen er in mijn hoofd al wat ideeën over langs. Eén van die ideeën was: ‘leuk dat dit de vraag is, maar dat kan én wil je lang niet altijd. Dit artikel over het ontwerp van lineair en niet-lineair leren sluit daarbij aan. Wanneer kies je voor niet-lineair leren? En is dat wat ik voor mijn opdracht ga doen?

Lineair leren

Bij lineair leren volgen de lerenden een vast leerpad waarvan de volgorde al vast staat. Je doet eerst het één, dan het ander en vervolgens het derde. Vaak moet je eerst het ene onderwerp hebben afgerond voordat je door mag naar het volgende. Dat kan handig zijn als je bepaalde voorkennis uit het ene onderwerp nodig hebt voor een vervolg.

Lineair leren is geschikt (en vaak ook heel wenselijk) voor beginners in een bepaald domein. Als je nieuw bent in een onderwerp heb je vaak baat bij een gestructureerde aanpak. Tegelijkertijd zorgt zo’n aanpak ervoor dat je eerst basisbegrip opbouwt, voordat complexere begrippen worden geïntroduceerd.

Niet-lineair leren

Bij niet-lineair leren is er keuzevrijheid voor de lerenden. Ze kunnen kiezen wat ze willen leren, wanneer ze het willen leren, en in welke volgorde. Niet-lineair leren heeft als voordelen dat lerenden vaak meer betrokken en gemotiveerd zijn (omdat ze zelf kunnen kiezen). Daarnaast besteden ze tijd aan tijd aan wat zij het meest nodig hebben, wat kan leiden tot efficiënter leren.

Niet-lineair leren is geschikt voor mensen die al ervaring hebben in hun veld en gericht nieuwe vaardigheden willen opdoen of bestaande vaardigheden willen verdiepen. Het stelt hen in staat om specifieke leerinhouden te kiezen die aansluiten bij hun huidige kennisniveau en carrièrebehoeften. Ze kunnen overbodige herhaling van bekende stof vermijden en zich concentreren op onderwerpen die echte uitdagingen en groei bieden. Niet-lineair leren is ook geschikt voor medewerkers die zich moeten aanpassen aan snel veranderende industrieën en technologieën. Medewerkers kunnen leermodules selecteren die direct relevant zijn voor de nieuwste ontwikkelingen, zonder tijd te verliezen aan minder relevante content.

Hybride volgorde van leren

In de inhoudsanalyse die ik maak, blijkt sommige inhoud gebaat te zijn bij een lineaire structuur. Je leert het aan in een vaste volgorde en de doelgroep bestaat uit beginners. Tegelijkertijd is er ook inhoud waarvoor dat niet geldt en bovendien niet wenselijk is. Omdat het niet uitmaakt of je nu eerst iets leert over onderwerp a en dan over onderwerp b, maar je net zo goed eerst onderwerp b kan doen en daarna verder met onderwerp a. En omdat de doelgroep al ervaring heeft.

Wat doe je als je beide ‘smaken’ tegenkomt in één inhoudsanalyse? In dat geval maak je een hybride structuur. Er is voor een deel een vaste volgorde, maar ook deel met een flexibele volgorde. Ik denk dat het voor de opdracht die ik nu uitvoer uiteindelijk op zoiets gaat uitkomen.