Kan e-learning te interactief zijn? Want de meeste dingen waar ’te’ bij staat, zijn niet goed natuurlijk. Maar in e-learning streef je altijd naar veel interactiviteit, want dat is goed voor het leerresultaat. Omdat het activiteit van de lerende vraagt. En daardoor blijft de leerstof beter hangen. Maar je moet het ook niet overdrijven, want inderdaad: e-learning kan te interactief zijn. Ik vertel je waarom.
Ik weet niet of het aan mijn timeline op LinkedIn ligt (vast!), maar de afgelopen tijd kom ik steeds posts tegen die beloven iets te vertellen over hoe je e-learning leuker kunt maken. Dat doet toch wel iets met mij als onderwijskundige. Want: ik doe mijn best om aantrekkelijke en interessante e-learnings te maken. Nu is dat natuurlijk niet hetzelfde als leuker. Dus ik vond dit een mooie aanleiding om te kijken hoe je e-learning leuker kunt maken en ook…
Hoe maak je leerdoelen? Interessante vraag toch? Vooral omdat er daar wel een standaardmanier voor is, maar ik daar in de praktijk toch altijd weer wat vanaf wijk. En dus zie dat ik in het ene project net weer andere keuzes maak dan in het andere project. Of dat zinnig is: ja, vaak denk ik van wel. Maar tegelijkertijd zijn het allemaal dingen die ‘ergens in mijn hoofd’ gebeuren. Dus vond ik het de moeite waard om te kijken of…
De meest effectieve leermomenten in een e-learning: wanneer zijn die precies? Want als je weet of dat aan het begin of juist aan het einde is, kun je daar rekening mee houden. Door net de clou of de belangrijkste informatie op de beste plek te stoppen. Op de website van Vernieuwenderwijs las ik een artikel over prime-time en down-time in een les. Deze informatie is ook prima te vertalen naar e-learning. En dat is wat ik hier ga doen. .
Microlearning is populair. Ik merk dat het de laatste tijd op allerlei plekken zomaar ‘om de hoek komt duiken’. Het spreekt aan omdat het een korte en snelle manier van leren is. Dat past goed bij de huidige tijd, waarin de aandachtspanne van mensen een stuk korter geworden is. Microlearning kan een krachtige vorm van leren zijn. Maar, en ja, dat is wel een beetje een open deur natuurlijk, dat hangt er ook helemaal vanaf hoe je het toepast. Daarom…
Leerstijlen bestaan niet. Nee, echt niet! Ook al zou je het nog zou graag willen: het is niet zo. Maar toch komt dat concept iedere keer weer om de hoek duiken. En dan denk ik: ‘argh… nee, waarom nu weer.’ Het lijkt haast een onuitroeibare mythe. Dat is ook wat de Volkskrant erover schreef. En wat interessant is om hier ook nog een keer te benoemen. In de hoop dat het helpt :-).
Waarom introverten sneller t-shirts opvouwen? Introvert? Check! T-shirts opvouwen? Echt niet. Je snapt dat ik mezelf meteen afvroeg of er ergens iets misgaat. Doe ik iets niet wat ik wel zou moeten doen? Of is het wel prima zo? In ieder geval kun je stellen dat de titel van de podcast ‘waarom introverten sneller t-shirts opvouwen’ in ieder geval mijn aandacht trok. Ik luisterde hem en deel mijn bevindingen met jullie.
Online trainen = online werkvormen. Als er iets is wat we de afgelopen periode met zijn allen geleerd hebben is dat het niet slim is om een face-2-face training ‘zo’ om te zetten naar een online training. Eigenlijk is dat natuurlijk logisch ook. Net zoals e-learning niet hetzelfde is (of: zou moeten zijn) als een digitaal boek. Voor offline trainingen hebben de meeste opleidingsprofessionals ‘Het Groot Werkvormenboek’ in de kast staan. Voor online trainingen is er nu ook zoiets, namelijk…
“Ik ga een netwerkbijeenkomst organiseren. Wil jij daarin iets vertellen over het ontwikkelen van een goede e-learning? Geen knoppentraining, maar echt vanuit didactiek. O ja, de groep bestaat uit 27 man/vrouw, je hebt 1,5 uur en het moet leuk zijn.” Dus dat… nou prima; ik maak er wel wat van! En dat leek mij meteen mooie bloginspiratie. In het kader van ’twee vliegen in één klap’, deel ik mijn 5 tips voor het ontwikkelen van e-learning ook met jullie.